Ik wist altijd heel goed wat ik wilde. Correctie, dat weet ik nog steeds. Alleen de manier hoe ik daar wil komen is wel veranderd. Ik ben altijd vol ideeën. Laten we een winkel beginnen, een vakantiehuisje
opknappen, taartenworkshops geven, verhuizen naar de Veluwe. Vol enthousiasme ga ik aan de slag en heb ik heel Funda al afgestruind totdat ik van een koude kermis thuis kom. Ik kan geen huis vinden, het gaat niet lukken, het is niet haalbaar.
Die stip op de horizon die ik had gezet, was niet aan de horizon, maar die had ik voor de deur geplaatst zodat ik dacht dat ik maar 1 deur hoefde te openen en dan was ik er al.
Totaal. Niet. Realistisch.
Door het nemen van deze veel te grote stappen, werd ik eigenlijk alleen maar meer gefrustreerd. Waarom lukte niet wat ik had bedacht, waar ik vol enthousiasme aan was begonnen? Bij de ontwikkeling van De Merkcoach heb ik voor het eerst kleine stapjes genomen. Elke stap die ik zet, is haalbaar, overzichtelijk, weloverwogen en realistisch. Bij elke stap kan ik trots zijn dat ik er weer eentje gezet heb. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik een pad bewandel waar ik stevig in mijn schoenen sta. Een pad die van mij is en die ik zelf heb bepaald. Het pad waar ik helemaal voor ga.